Attentie graag: hier de dominee....
Goedemorgen allemaal. Ik wilde vlak na het sein van Overal een kort praatje houden. Baksmeesters, mogen de mensen daarom even blijven liggen?......het duurt slechts een enkel minuutje.
Het lijkt veel langer geleden het was toch gisternacht toe we op het nippertje aan een grote ramp zijn ontkomen.
Ter afsluiting van die veel bewogen 20e september had ik gisteravond via de Scheepsomroep graag een korte dagafsluiting willen houden. Ik heb ervan afgezien omdat er nogal wat mensen de wal op waren. Daarom wilde ik deze morgen beginnen met een korte dagopening.
Dan wilde ik eerst zeggen: gelukkig kunnen we allemaal zeggen: we leven nog.
Dat moeten we toch voorop stellen dacht ik bij al het verdrietige dat ons is overkomen: allemaal hebben we het er levend afgebracht.
We moeten er niet aan denken, wat er gebeurd zou kunnen zijn, als de nabijgelegen olievoorraad was gaan branden of de tanks waren ontploft.
Er zouden dan waarschijnlijk meerdere zo niet veel ( ik zou een van de eerste zijn geweest die was gaan hemelen .....ik stond er bovenop! )van ons zijn geweest die thuis niets van de brand hadden kunnen navertellen.
Vanaf deze plaats wil ik diep respect uitspreken voor de houding van onze commandant. Commandant het is bij de marine misschien ongebruikelijk maar toch wil ik het graag zeggen en dan weet ik uit naam van zeer velen te spreken: diep respect en dank voor de wijze waarop U in het kritieke uur elke paniek hebt weten te voorkomen. Het is en blijft doodzonde, dat juist de Isaac Sweers door brand werd getroffen.
Ik weet zeker dat verreweg de meeste van ons het uitermate betreuren dat we om die reden een week eerder thuisvaren. Liever waren we twee weken langer op zee gebleven als we dit hadden kunnen voorkomen. We hebben het als een slag ervaren, die onverwacht hard aankwam.
Goedemorgen allemaal. Ik wilde vlak na het sein van Overal een kort praatje houden. Baksmeesters, mogen de mensen daarom even blijven liggen?......het duurt slechts een enkel minuutje.
Het lijkt veel langer geleden het was toch gisternacht toe we op het nippertje aan een grote ramp zijn ontkomen.
Ter afsluiting van die veel bewogen 20e september had ik gisteravond via de Scheepsomroep graag een korte dagafsluiting willen houden. Ik heb ervan afgezien omdat er nogal wat mensen de wal op waren. Daarom wilde ik deze morgen beginnen met een korte dagopening.
Dan wilde ik eerst zeggen: gelukkig kunnen we allemaal zeggen: we leven nog.
Dat moeten we toch voorop stellen dacht ik bij al het verdrietige dat ons is overkomen: allemaal hebben we het er levend afgebracht.
We moeten er niet aan denken, wat er gebeurd zou kunnen zijn, als de nabijgelegen olievoorraad was gaan branden of de tanks waren ontploft.
Er zouden dan waarschijnlijk meerdere zo niet veel ( ik zou een van de eerste zijn geweest die was gaan hemelen .....ik stond er bovenop! )van ons zijn geweest die thuis niets van de brand hadden kunnen navertellen.
Vanaf deze plaats wil ik diep respect uitspreken voor de houding van onze commandant. Commandant het is bij de marine misschien ongebruikelijk maar toch wil ik het graag zeggen en dan weet ik uit naam van zeer velen te spreken: diep respect en dank voor de wijze waarop U in het kritieke uur elke paniek hebt weten te voorkomen. Het is en blijft doodzonde, dat juist de Isaac Sweers door brand werd getroffen.
Ik weet zeker dat verreweg de meeste van ons het uitermate betreuren dat we om die reden een week eerder thuisvaren. Liever waren we twee weken langer op zee gebleven als we dit hadden kunnen voorkomen. We hebben het als een slag ervaren, die onverwacht hard aankwam.
Maar het had erger gekund. God zij dank leven we allemaal nog. Daarom wilde ik deze dagopening aandacht vragen voor een woord uit de Bijbel.
Ik lees een gedeelte van Psalm116. Boven Psalm 116 staat: gered uit doodsgevaar. Nou dat zijn we, gered uit doodsgevaar. Psalm116: Ik heb de Here lief want Hij hoort mijn stem. Banden van de dood hadden mij omvangen, angsten van het dodenrijk hadden mij gegrepen. ( We moesten en wilden er niet aan denken midden in de donkere nacht overboord te moeten springen in de woeste zee ) ...angsten van de dood hadden mij gegrepen,... Maar ik riep de naam des Heren aan: Heer, red mijn leven. Genadig is de Heer. Onze God is een ontfermer. Want gij hebt mijn leven gered van de dood. Ik zal wandelen voor het aanzicht des Heren in het land der levenden. Hoe zal ik de Heren vergelden voor al zijn weldaden jegens mij ? Ik zal de naam des Heren aanroepen in de tegenwoordigheid van al zijn volk Halleluja. Dat waren enkele woorden uit Psalm 116 'k geloof dat we met de Psalmdichter God dankbaar mogen zijn voor onze redding. Dat wilde ik graag zeggen op deze vroege morgen. Ik wens allen een goede dag, behouden vaart en wel thuis. Met dank voor de aandacht W.G. Ds R v.d. Berg |